Roztwory buforowe

są układami zdolnymi do utrzymywania względnie stałego pH środowiska, a ich składowymi są sprzężone pary kwas-zasada Brønsteda. W zależności od rodzaju buforu, jego komponentami (w wodnym roztworze) mogą być:

1. Słaba zasada i jej sól z mocnym kwasem (np. bufor amonowy: NH₃ + NH₄Cl).

2. Słaby kwas i jego sól z mocną zasad (np. bufor octanowy: CH₃COOH + CH₃COONa).

3. Dwie wodorosole (np. bufor fosforanowy: NaH₂PO₄ + Na₂HPO₄).

Nazwa bufory pH odnosi się do roztworów wodnych, które mimo wprowadzania niewielkich ilości zasad lub kwasów, lub podczas rozcieńczania, nie zmieniają swojej wartości pH. Głównym celem w zastosowaniu roztworów buforowych jest ich rola jako czynniki, które umożliwiają utrzymanie wartości pH na bardzo stabilnym poziomie. Często wykorzystywane w szerokim zakresie zastosowań chemicznych, na przykład podczas produkcji barwników, w trakcie procesów fermentacyjnych, a także w celu określenia wartości pH produktów spożywczych, kosmetyków oraz wyrobów farmaceutycznych.